تأثیر فعالیت مقاومتی فزاینده بر میزان پروتئین اینتگرین β۱ و وینکولین در عضله کند و تند تنش موش های صحرایی نر

مقدمه: عضله اسکلتی بافت تغییرپذیر می باشد که نقش پروتئینهای کاستامریک در پاسخهای مختلف عضله اسکلتی به خوبی مشخص نشدده اسدت . هدد از انادام ایدن و وینکولین در عضله کند و تند تنش موش های صحرایی نر بود. β پژوهش بررسی تأثیر فعالیت مقاومتی فزاینده بر میزان پروتئین اینتگرین 1 تقسیم شددند. گدروه فعالیدت ، پروتکد مقداومتی، )n= و فعالیت ) 1 )n= روش ها: 62 سر موش نر صحرایی پس از دوره آشناسازی، به صورت تصادفی به دو گروه کنترل ) 1 70 % و 655 % وزن بدن خود موش( که به دم آن ها آویزان بود، را اجدرا کردندد . گدروه کنتدرل در آزمایشدگاه و در ماداورت گدروه ،% بالارفتن از نردبان 6 متری با وزنه هایی ) 05 فعالیت، بدون اناام ورزش نگهداری شدند. 62 ساعت پس از برنامه تمرینی، موش های گروه تمرین به همراه گروه کنترل تشریح شدند و عضله کند و تند تدنش بده ترتید نعلد ی و وینکدولین از روش الا یدزا و جهدت تازیده و β خارج گردیدند. به منظور سناش تغییرات پروتئین اینتگرین 1 ،)flexor hallucis longus( و خم کننده بلند شست )soleus( مستق ، استفاده شد. t تحلی دادههای بدست آمده از آزمون در بافت عضله تند تنش، و مید زان وینکدول ین در عضدله تندد و کندد تدنش، تفداوت معندادار ی β یافته ها: نتایج نشان داد که بین گروه کنترل و فعالیت در میزان اینتگرین 1 گزارش شد. )p≤5/ عضله کند تنش معنادار ) 50 β وجود ندارد. اما این تفاوت در میزان اینتگرین 1 )p ≥5/50( نتیجه گیری: از آن جایی که پروتئینهای کاستامریک در حفظ ساختار و ثبات عضله درگیر هستند و همچنین در انتقال پیام نقش دارند، احتمالاً فعالیت مقداومت ی مد ی تواندد محرک خوبی جهت تقویت عضلات کند تنش، به منظور تثبیت ساختار عضله باشد.